Leiderschap in de Gehandicaptenzorg

Op 20 maart 2007 hield ik, op verzoek van Nicole Edelenbos, partner bij 'mijn oude club', Boer&Croon, een inleiding bij een invitational diner voor bestuurders en toezichthouders uit de gehandicaptenzorg. Ik deed dat vanuit mijn overzicht over de ontwikkelingen in de gezondheidszorg. Ook ben ik al enige jaren betrokken bij de strategie en innovatie van een grote landelijke partij op dit terrein. Binnenkort komt daar meer van naar buiten en kan ik er hier ook wat over zeggen. Mijn stelling voor de avond luidde: 'De zachte krachten in de zorg zijn een kracht en een zorg'. Het kernprobleem voor iedere leider in de zorg is namelijk dat strategisch management en besluitvorming eigenlijk een heel andere cultuur vragen dan je op de werkvloer aantreft. Tegelijk is die werkvloer natuurlijk wel dominant aanwezig in de hele organisatie, dus ook 'bovenin'. Mijn lezing verliep aan de hand van drie 'misverstanden': Misverstand 1: 'Je kan je uit je problemen wegfuseren.' Neen, die blijven bij je en ook je fusiepartner en opvolger zal met die problemen geconfronteerd worden. Misverstand 2: 'We zijn klaar voor de concurrentie, omdat we het op papier geanalyseerd hebben en er plannen klaarliggen.' Papier is geduldig, ook voor de eigen organisatie. De werkelijke test zit in vuile handen maken en de arena betreden. Hier vergeleek ik veel hedendaags zorgmanagement met de 'eigenaar' in de Touareg reclame: pochen dat je door bergen en modder kunt rijden, maar het dan toch vooral niet doen. Misverstand 3: 'De zorg zelf hoeft niet te veranderen, concurrentie betreft de randen zoals service en bejegening.' Zodra de macht verder verschuift van aanbod naar vraag zal blijken dat klanten veel ontevredener zijn dan nu wordt verondersteld en zal blijken dat allerlei ondernemers ook in de zorg zelf nog heel veel innovatie zullen weten door te voeren. Gelukkig bleek ook die avond de bereidheid om je NIET in slaap te laten sussen, bij de deelnemers erg groot en dat geeft hoop op leiderschap en innovatie.